Οι μονοπωλιακές καταστάσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούν σε απώλεια κοινωνικής ευημερίας. Για τον λόγο αυτό, η πολιτεία πρέπει να μεριμνά για την ενίσχυση του ανταγωνισμού προκειμένου οι καταναλωτές να έχουν περισσότερες επιλογές, καλύτερες τιμές και ποιότητα στα αγαθά και τις υπηρεσίες που καταναλώνουν.
Ο κλάδος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ένας ισχυρός κλάδος γιατί χαρακτηρίζεται από αυξημενη ζήτηση και απασχολεί έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Συγκεκριμένα στην χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το διδακτικό προσωπικό στα Γυμνάσια και Λύκεια ανέρχεται γύρω στις 70.000 άτομα. Εάν σε αυτόν τον αριθμό προσθέσουμε τους εργαζόμενους που παρέχουν φροντιστηριακές υπηρεσίες, κατανοούμε την σημαντικότητα του κλάδου για την Ελληνική οικονομία. Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ η εκπαιδευτική δαπάνη κυμαίνεται μεταξύ 3,5%-4,6% του ΑΕΠ.
Η εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση στην χώρα μας γίνεται αποκλειστικά μέσω της διαδικασίας των πανελλαδικών εξετάσεων μέσω της εξέτασης σε 4 μαθήματα ανάλογα με την επιστημονική κατεύθυνση που οι μαθητές επιλέγουν. Δύο γεγονότα, κατά την γνώμη μου, προκαλούν έντονο προβληματισμό. Το ένα είναι η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο Ελληνικό Γυμνάσιο - Λύκειο αλλά και το άλλο η αυξητική τάση στην απόκλιση στις παρεχόμενες εκπαιδευτικές ευκαιρίες ανάπτυξης που προσφέρονται μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων (παραθέτω σχετικά την διπλωματική μου εργασία για το ανωτέρω θέμα https://apothesis.eap.gr/archive/item/181207?lang=en). Ο ανωτέρω προβληματισμός έχω την αίσθηση ότι δεν είναι προσωπικός αλλά εκδηλώνεται από μεγάλο αριθμό μαθητών, εκπαιδευτικών, γονέων και τεκμηριώνεται από τα αποτελέσματα του PISA.
Μία πηγή του προβλήματος βρίσκεται στον μονοπωλιακό χαρακτήρα του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μονοπώλιο των πανελλαδικών εξετάσεων εξυπηρετεί μόνο τους καθηγητές - φροντιστές και κανέναν άλλον. Από την άλλη, το αδιάβλητο των πανελλαδικών εξετάσεων πρέπει να διατηρηθεί γιατί είναι μία κοινωνική κατάκτηση με ισχυρό συμβολισμό. Το γεγονός όμως ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι αδιάβλητες δε σημαίνει ότι είναι και αξιόπιστες. Οι λόγοι πολλοί, ενδεικτικά αναφέρω:
Πρόκειται για εξετάσεις που ωθούν τους μαθητές στην αποστήθιση.
Τα βιβλία είναι απαρχαιωμένα.
Οι επιτροπές που θέτουν τα θέματα δεν καταρτίζονται με αντικειμενικό και διαφανή τρόπο.
Δεν αξιολογείται η παιδαγωγική αποτελεσματικότητα των θεμάτων με αποτέλεσμα να βλέπουμε κάθε χρόνο να επαναλαμβάνται υψηλά ποσοστά "αποτυχίας" με σημαντικές ψυχολογικές συνέπειες για τους υποψηφίους.
Ούτε εκπαιδευμένοι είναι, ούτε αξιολογούνται οι καθηγητές που διορθώνουν τα γραπτά των πανελλαδικών εξετάσεων.
Όσοι καθηγητές εξετάζουν προφορικά μαθητές με ΔΕΠΥ δεν έχουν λάβει καμία ειδική εκπαίδευση για ένα τόσο ευαίσθητο τρόπο εξετάσης.
Υπάρχουν αποκλίσεις στην διόρθωση μεταξύ διαφορετικών εξεταστικών κέντρων.
Η λύση κατά την γνώμη μου βρίσκεται στην δημιουργία Δημόσιων ΙΒ Σχολείων που θα προσφέρουν έναν άλλον, περισσότερο σύγχρονο τρόπο εισαγωγής στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Το πρόγραμμα International Baccalaureate είναι ένα πρόγραμμα που καλλιεργεί την δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη των μαθητών, είναι συνδεδεμένο με την πραγματική οικονομία, δεν απαιτεί δηλαδή αποστήθιση, δίνει έμφαση στις εργασίες και την έρευνα και προσφέρει έναν μεγάλο αριθμό σύγχρονων βιβλίων που οι μαθητές και οι καθηγητές μπορούν να επιλέξουν.
Το παράδειγμα της Δανίας είναι εξαιρετικό νομίζω. Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 2020 ο Δήμος Lolland αποφάσισε να ιδρύσει το «Lolland international school», το οποίο είναι ένα διεθνές δημόσιο σχολείο χωρίς δίδακτρα τόσο για τους Δανούς, όσο και τις οικογένειες των αλλοδαπών που ζουν στην χώρα. Ποια θα είναι τα οφέλη εάν η χώρα μας αποφασίσει να ιδρύσει Δημόσια ΙΒ σχολεία; Ενδεικτικά αναφέρω:
Η Ελληνική οικογένεια αποκτά πλέον επιλογές! Μπορεί να επιλέξει το σύστημα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο που θεωρεί ότι ταιριάζει περισσότερο στα μέλη της.
Οι εκπαιδευτικοί που έχουν μία περισσότερη διεθνή οπτική της εκπαιδευτικής πραγματικότητας και ασφυκτιούν στο περιορισμένο μαθησιακά υπάρχον εξεταστικό σύστημα, θα μπορούν να αναδείξουν τη δημιουργικότητά τους και να προσφέρουν τόσο στην δική τους εξέλιξη, όσο και των μαθητών τους.
Τα σχολικά βιβλία θα εξελιχθούν λόγω του ανταγωνισμού των δύο συστημάτων εισαγωγής.
Το υπάρχον σύστημα εισαγωγής θα αναγκαστεί να εκσυγχρονιστεί γρηγορότερα και να προσαρμοστεί στις διεθνείς τάσεις και ανάγκες.
Οι μαθητές θα απαλλαχθούν από την αποστήθιση και θα μάθουν να ερευνούν και να συγγράφουν εργασίες.
Το επίπεδο των φοιτητών που θα εισέρχονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα αναβαθμιστεί.
Τα Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια είναι πιθανό να δημιουργήσουν International Departements και να δέχονται στα Αγγλόφωνα Τμήματα και ξένους φοιτητές και με τον τρόπο αυτό να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της Ελληνικής Εκπαίδευσης και Οικονομίας.
Ο αείμνηστος Jack Welch , ένας από τους πιο πετυχημένους managers, έλεγε ότι "όταν το εξωτερικό περιβάλλον αλλάζει με γρηγορότερο ρυθμό σε σχέση με το εσωτερικό, τότε το τέλος είναι κοντά". Νομίζω ότι η Ελληνική πολιτεία, με τους γραφειοκρατικούς ρυθμούς που την χαρακτηρίζουν, όχι απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει τις εξελίξεις αλλά είναι εγκλωβισμένη σε ισχυρά συντεχνιακά συμφέροντα που την καθιστούν (και θα συνεχίσουν να την καθιστούν) ουραγό αν δεν αποφασίσει να συγκρουστεί μαζί τους και να τα νικήσει για το καλό των παιδιών μας.
Comments